Hanne Hagenaars
Hanne Hagenaars (1960) is pionier in de wereld van de kunst. Ze was initiatiefnemer van het tijdschrift The Dummy Speaks, een associatief en visueel tijdschrift voor jongeren over beeldende kunst dat ze ook samen met jongeren maakte. Geen educatieve opzet maar vernieuwend in zijn aansprekende taal en beelden. ‘Mister Motley knoopt kunst en leven aan elkaar’ was het motto van het tijdschrift dat Hagenaars in 2004 bedacht en waarvan ze negen jaar lang hoofdredacteur was. Het magazine Mister Motley richtte zich op een breed en divers publiek door te werken vanuit thema’s zoals Empathie, Taal of Idealisme.
‘In de heldere stukken door en over kunstenaars druipt de fascinatie er af’, schreef Trouw over het nummer ‘De schaduwstad’. In 2006 publiceerde ze haar eigen boek Geen wolk, hoe kunst mijn leven redde. Het motto van Motley verwoordt ook haar persoonlijke missie in de kunst: steeds zoekt ze naar inventieve manieren om de hedendaagse kunst bij een divers publiek te brengen, vanuit het rotsvaste vertrouwen in de kracht van de kunst. Ze schrijft essay’s, maakt tentoonstellingen, zoals ‘Aan de rand van de hemel (visioenen)’ voor museum Krona in Uden (samen met Gijs Assmann) en de tentoonstelling ‘31553580 (obsessie voor nummers & schema’s)’ voor het Museum van de Geest (samen met Jan Hoek). Daarnaast werkt ze als curator van het Studium Generale voor de KABK en gaf jarenlang les aan diverse academies.
In 2023 publiceerde ze het boek Missen als een ronde vorm, dat lovend is ontvangen en veel aandacht in de media genereerde. Het verscheen bij Art Paper Editions.
Missen als een ronde vorm is een publicatie over kunst als een ‘in memoriam’. De publicatie bevat gedichten, persoonlijke teksten, werken van Hanne Hagenaars en teksten gebaseerd op kunstwerken van anderen. Een boek over verlies, rouwen, missen en rituelen. Hoe kunnen we een overleden dierbare dicht bij ons houden? Aan de hand van specifieke kunstwerken bespreekt Hagenaars de mogelijke manieren waarop iemand kan 'voortleven' en de context van dit herdenken. Hoe verhoudt herdenken zich tot ideeën over leven en dood, tot religie, spiritualiteit of de sociale context?
Hanne Hagenaars: ‘Hoe iemand te herinneren is een onderwerp dat me al lang fascineert. De dood is het grote onbekende in ons leven; iedereen is er een beetje bang voor. De dood maakt de achterblijvers eenzaam, er is verdriet en vaak ontbreekt het aan woorden om over de dood te praten. Verlies en verdriet zijn onzichtbaar, hoe geef je er vorm aan? Hoe zorg je ervoor dat je iemand niet helemaal verliest, hoe houd je hem of haar in leven? Hoe kunnen we rouwen?’
Lees hier een interview met Hanne in de Volkskrant, en hier een interview in NRC Handelsblad. En hier een recensie in De Groene Amsterdammer, waarin Joke de Wolf oordeelde: ‘Dit boek is voor alle lezers met een klein of groot gemis een troostend kunstwerk op zichzelf.’
Foto: Friso Keuris
Header image: Merlijn Doomernik