Nynke Sietsma
Nynke Sietsma schrijft (of schreef) voor o.a. Trouw, Happinez, Algemeen Dagblad, Psychologie Magazine, OneWorld en Volzin, werkte als religieverslaggever voor het Algemeen Nederlands Persbureau en had een radiocolumn op Omrop Fryslân. Ze werkte als freelancer voor radio 1 (Dit is de Dag) en op de redactie Religie & Filosofie van Trouw.
Ze interviewt mensen over hun levensbeschouwing en andere zaken die een mensenleven betekenis geven. In een podcast met interviewer Gijs Groenteman vertelde ze openhartig over het donkerste jaar van haar leven, waarin haar vierjarige zoontje Berend stierf. Met ingang van 2022 is Nynke in Het Parool een reeks gestart waarin ze met mensen spreekt over hun ervaring en omgang met de dood en verlies. Lees hier de eerst vier interviews, met boeddhist Jotika Hermsen, met theoloog Christa Anbeek, met actrice Dette Glashouwer en met kinderchirurg Ramon Gorter. Op zondag 3 april 2022 was ze te gast in het televisieprogramma De verwondering. Terugkijken kan hier.
De hartverscheurende maar bovenal troostrijke memoir van Nynke Sietsma: B is op 3 oktober 2023 verschenen bij Nijgh & Van Ditmar.
In 2020 overleed Berend, de vierjarige zoon van journalist Nynke Sietsma, na een ziekbed van zeven maanden. Direct na zijn dood grijpt Nynke naar haar notitieboekjes, op zoek naar woorden die bewijsvoeren van Berends bestaan. En ze begint te schrijven. Over haar verdriet, de fysieke pijn die zijn sterven bij haar teweegbracht, als een omgekeerde bevalling. Over de vrouwen die als een onzichtbare kring om haar heen zijn gaan staan.
Nynkes woorden zijn als een dunne huid die het leven van en met Berend voor eeuwig omsluiten: kwetsbaar, maar sterk als een beer. B is een ongepolijste, sacrale, meanderende, troostende stroom aan gedachtes en beschrijvingen gericht aan Berend, op zoek naar voortekenen die het onheil van die ene dag voorspelden, die dag in oktober die het leven van Nynke en haar man Robert opdeelde in een ervoor en erna.
Cover ontwerp: Robert Jan van Noort
'Nynke Sietsma richt een indrukwekkend en ontroerend monument op voor haar overleden kind. Pijnlijk diep trekt ze je het verhaal in. Dat is zeker niet prettig, maar wel leerzaam.' Ranne Hovius, de Volkskrant