Yannick Dangre
Yannick Dangre (1987) is schrijver, dichter en theaterauteur. Hij debuteerde op 22-jarige leeftijd met de roman Vulkaanvrucht, die bekroond werd met de Debuutprijs. In 2011 publiceerde Dangre zijn eerste dichtbundel Meisje dat ik nog moet, die werd genomineerd voor de C.Buddingh’-prijs en waarvoor hij de Herman de Coninckprijs kreeg. Zijn tweede roman Maartse kamers kwam eind 2012 uit. Dit tedere portret van twee oudere homoseksuelen kreeg lovende kritieken en kwam op de longlist van de AKO-Literatuurprijs terecht. In 2013 won Dangre voor ‘Vader’ de Melopee Poëzieprijs voor het beste gedicht van het jaar. Het gedicht werd later opgenomen in zijn tweede dichtbundel Met terugwerkende kracht (2014). In 2016 riep NRC Handelsblad hem uit tot literaire talent van het jaar. In april van datzelfde jaar verscheen zijn derde roman De idioot en de tederheid, een tragikomische familiekroniek over twee broers die uit elkaar groeien. Op Dangres dertigste verjaardag volgde ook een derde dichtbundel: Nacht en navel, waarin Dangre voor het eerst politieke thema’s aansnijdt. Met ProjectDante#1, uitgevoerd door de Haagse toneelgroep Bureau Dégradé, maakte Dangre in 2019 ook zijn debuut als toneelauteur. Van begin tot eind 2022 was Dangre stadsdichter van zijn thuisbasis Antwerpen. Hij treedt veelvuldig op met zijn werk en stond onder andere op Crossing Border, Saint-Amour en De Nacht van de Poëzie. Bijdragen van zijn hand verschenen in De Standaard, NRC en Vogue.
Op 6 februari 2025 zal de nieuwe roman van Yannick, getiteld Tussenjaren, verschijnen bij De Bezige Bij. De roman werd in De Morgen reeds aangekondigd als een van ‘de meest spraakmakende fictieboeken van 2025’ en ook in de Volkskrant werd het boek genoemd als een van de titels waar naar uit gekeken wordt. In februari zal Dangre vijf keer optreden tijdens Saint Amour 30: Liefde is tijd.
Zal ze er zijn? Met die vraag stapt Charles de luchthaven binnen.
Dertig jaar eerder is Sylviane, zijn eerste vrouw en moeder van hun dochtertje Claudia, met de noorderzon verdwenen. Het enige wat ze achterliet: een brief met de belofte om elkaar drie decennia later terug te zien in Napels.
Gedreven door onopgeloste vragen, en zonder iets tegen zijn gezin te zeggen, besluit Charles te vertrekken. Op Italiaanse bodem wordt het verleden ogenblikkelijk als een zandstorm in hem losgewoeld. Terwijl de Napolitaanse zon ongenadig op hem inbeukt, vraagt hij zich met elk naderend uur af of Sylviane op de afspraak zal zijn en waarom hij hun dochter nooit de waarheid heeft verteld.
Tussenjaren is een roman over de vraag of je in het leven werkelijk opnieuw kunt beginnen. Het is een vertelling over liefde, schuld, ouderschap en de werking van de tijd.
‘Modern, ongehoord zelfs, zijn ze door de consequent ontwrichte, briljant verhaspelde zinsbouw, hun specifieke lichtvoetige virtuositeit – en in de homeopathische druppel ironie die er – Dangre zij dank – in is bijgemengd. Een verbluffende aanwinst.’ Juryrapport C.Buddingh’ Prijs
‘Aan lef, talent en power ontbreekt het deze bruisende neo-Rimbaud niet.’ de Volkskrant
‘Een megatalent.’ De Standaard
‘Een opmerkelijk vroegrijp debuut waarin Dangre geregeld scherp psychologisch inzicht tentoonspreidt en krachtige beelden neerplempt.’ De Morgen
‘Een meesterlijke, oergeestige en stevig beklijvende roman. Ik merk dat ik enorm veel zin heb uit dit indringende boek te blijven citeren.’ Kees ’t Hart, De Groene Amsterdammer
‘Dangre lijkt ervoor geboren de menselijke hartstocht treffend in beeld te brengen.’ Trouw
‘Dangres grootste troef blijft de muzikaliteit van zijn taal. Dat hij nog veel moois gaat schrijven, lijdt geen twijfel.’
De Standaard
‘Gedichten die zingen en onovertroffen zijn in hun beeldspraak. Elk gedicht wordt gekenmerkt door een vergelijking die je bijblijft.’ Literair Nederland